Εκλογές πριν τον Οκτώβριο του 2019

Γιατί θα πάμε σε Εθνικές Εκλογές μέχρι το Καλοκαίρι

του Παναγιώτη Γεωργιάδη

Άποψη

Όλα τα εκλογικά σενάρια ανοίγουν διάπλατα μετά τον Ιανουάριο του 2019, όπου οι συντριπτική πλειοψηφία των νεοεκλεγέντων βουλευτών (Συριζα – ΑΝΕΛ, ΝΔ και των υπολοίπων κομμάτων), που προεκλέχτηκαν τον Ιανουάριο του 2015 θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα (δύο εκλογικές περίοδοι και τέσσερα χρόνια). Μέχρι τότε η κυβέρνηση θα διατυμπανίζει ότι έχει υλοποιήσει σχεδόν την πλειονότητα των όσων έχει υποσχεθεί – ακόμα και στην τελευταία ομιλία του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ – ήτοι, μη περικοπή των συντάξεων, νέα επιδόματα – κοινωνικό μέρισμα, έξοδο της χώρας από τα μνημόνια, μείωση ανεργίας, μείωση Ένφια, αυξήσεις σε 500χιλ. μικροσυνταξιούχους.

Η “ανοχή” των ξένων δανειστών και η συναίνεση της κ. Μέρκελ στην μη περικοπή των συντάξεων από 1/1/2019 δείχνει ότι και οι ξένοι συμφωνούν να οδεύσει η χώρα σε εκλογές ευνοώντας την κυβέρνηση, που μπορεί και περνά όλα τα απαιτούμενα μέτρα δίχως κοινωνικές αναταραχές μέχρι τώρα.

Ωστοσό, παρά τις εξαγγελίες και τις υποσχέσεις εξόδου της χώρας από την κρίση και την επιτήρηση, μόλις χθες προσγειώθηκαν στο Ελ. Βενιζέλος 26 κοντέϊνερ με ζεστό χρήμα από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για την στήριξη των διαλυμένων Ελληνικών Τραπεζών. Κι ενώ, η χώρα υπέστη μια ολική καταστροφή και κρίση οκταετίας για να σώσει ουσιαστικά το εγχώριο και ξένο τραπεζικό σύστημα, η κατάσταση των ελληνικών τραπεζών μας γυρνά πίσω στο κρίσιμο 2010. Αυτή η ζοφερή κατάσταση, σε συνδυασμό με τα τεκταινόμενα στην ΕΕ, έξοδο της Αγγλίας και “επανάσταση” της Ιταλίας, επαναφέρουν στην μνήμη μας την τιμωρητική προτεσταντική λογική Μέρκελ – Σόιμπλε για την “διάλυση της Ελλάδας και της Ελληνικής κοινωνίας προς παραδειγματισμό των υπολοίπων” μέσα στο γερμανικό Δ' Ράιχ. Αναζωπυρώνονται, έτσι, τα σενάρια για κρυφή – συμπεφωνημένη χρεοκοπία της Ελλάδας το καλοκαίρι του 2019 (όπως είχε ομολογήσει και στο παρελθόν στέλεχος του Πασοκ σε ανύποπτο χρόνο) προκειμένου να γίνει η χώρα η Βενεζουέλα της Ευρώπης και να υποταχθεί και ψυχολογικά η ανεξέλεγκτη ιταλική ηγεσία.

Με βάση αυτό το σενάριο οι κυβερνώντες θα επιδιώξουν – μετά και την εφαρμογή του δόγματος “Τσοβόλα δώστα όλα” και του δόγματος “Πολάκη” για αίμα στην αρένα το αμέσως επόμενο διάστημα – την προσφυγή στην κάλπη το αργότερο μέχρι τον Μάιο του 2019 (ίσως και ενωρίτερα) προκειμένου να σκάσει η βόμβα στα χέρια του επόμενου. Έτσι, θα βρει τέλεια εφαρμογή, παραφρασμένη, η περίφημη φράση για “Αριστερή παρένθεση” του σχεδίου Σαμαρά, το οποίο φαίνεται να υιοθετείται και να εφαρμόζεται τέλεια από τον πρωθυπουργό και την συγκυβέρνηση Σύριζα – Ανελ και να γίνεται “Δεξιά παρένθεση” με τη σύμφωνη γνώμη Μέρκελ. Το μόνον “αγκάθι” η ψήφιση της Συμφωνίας των Πρεσπών, η οποία κατά τη γνώμη μου θα έρθει στο Ελληνικό Κοινοβούλιο για να δοθεί η αφορμή της προσφυγής στις κάλπες, ευνοώντας έτσι πολιτικά τον κυβερνητικό εταίρο. Έτσι, εξηγείται άλλωστε και η άμεση εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών, ήδη εργάζονται οι σχετικές επιτροπές παρά το γεγονός ότι επίσημα δεν υφίσταται συμφωνία πριν την ψήφισή της από τη Βουλή για την Ελληνική Πολιτεία και παράγουν αποτελέσματα – αλλαγή σχολικών βιβλίων, ονοματοδοσιών κτλ. .

Αν δείτε, λοιπόν, να προκηρύσσονται εκλογές μέσα στο καλοκαίρι, ή και πριν, λίγους μήνες πριν τον Οκτώβριο και την πλήρη ολοκλήρωση της κυβερνητικής θητείας, να γνωρίζεται από τώρα ότι τα σενάρια για τη χώρα και τους Έλληνες είναι ήδη δυσοίωνα.