Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2012

"Το Κίνημα της Πατάτας" και οι "Πολιτικοί Μαυραγορίτες"

του Παναγιώτη Γεωργιάδη*

Σύντομα πολλοί πιστεύουμε, μεταξύ αυτών και ο υπογράφων, ότι έτσι όπως πηγαίνουν τα πράγματα και οι εξελίξεις στην χώρα μας οδεύουμε ανεπιστρεπτί προς μιαν ανεξέλεγκτη κατάσταση και το χειρότερο σε μιαν επισιτιστική κρίση. Ήδη, από πέρυσι και με το γνωστό σε όλους μας "Κίνημα των Αγανακτισμένων" παρουσιάστηκε παράλληλα μια (καλοδεχούμενη) έξαρση των κινήσεων "αλληλεγγύης" με τα γνωστά μας, επίσης, Κινήματα "της Πατάτας", "του Λαδιού", "του Ρυζιού" κοκ. Από την Κατερίνη μέχρι την Δράμα οργανώθηκαν και πραγματώθηκαν πωλήσεις αγροτικών, κυρίως, προϊόντων, δίχως τη μεσολάβηση μεσαζόντων και σε τιμές παραγωγού.

Από νωρίς συμμετείχα στο "Κίνημα της Πατάτας" το οποίο πράγματι ξεκίνησε από την Δράμα. Κι όταν λέγω συμμετείχα, εννοώ πως μου ζητήθηκε η "δούλεψή" μου, επί πληρωμή φυσικά, κάτι που δεν είναι κατακριτέο αφού μιλάμε για χαμαλίκι εξάωρο (6) για είκοσι (20) ευρώ μεροκάματο. Μπορεί να ξεφόρτωσα - φόρτωσα και διένειμα 150 τόνους πατάτας σε πολύτεκνες οικογένειες αλλά, δεν ένοιωσα καμία απολύτως κούραση.. σωματική ή ψυχική. Την ίδια στιγμή, το "Κίνημα" (της πατάτας Νευροκοπίου) εξαπλωνόταν στην Κατερίνη, την Καβάλα, την Θεσσαλονίκη, την Αθήνα με αστραπιαίες ταχύτητες και αυτό μας χαροποιούσε ακόμα περισσότερο. Όμως, δεν άργησαν να εμφανιστούν τα πρώτα σύννεφα.. ένα συγκεκριμένο κόμμα (βλ. ΣΥΡΙΖΑ) προσπαθούσε να καπηλευθεί το "Κίνημα" στην Κατερίνη και να το παρουσιάσει ως δική του πολιτική - κοινωνική κίνηση. Τότε ήταν που μου ζητήθηκε η βοήθειά μου προκειμένου να αποκαλυφθεί (Πανελλαδικά) από πού και πώς ξεκίνησε αυτή η Κίνηση της πατάτας. Με άρθρα και δημοσιεύματά μου (στο ίντερνετ και με την συμπαράσταση όλων των ανεξάρτητων Blogger) δημοσιεύσαμε την αλήθεια:  

Και το έκαμα, αλήθεια, με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση διότι δεν μπορούσα (και δεν μπορώ να δεχθώ) με κανέναν τρόπο το γεγονός ότι "κάποιοι" προσπαθούν να καπηλευθούν τον ανθρώπινο πόνο και δυστυχία για πολιτικούς λόγους και σκοπούς.
Σήμερα, "κάποιοι άλλοι", πολιτικοί και πολιτικάντηδες, προσπαθούν πάλι να εκμεταλλευτούν αυτού του είδους τα κινήματα για πολιτικούς λόγους και σκοπούς βλέποντας την τρικυμία που έρχεται. Κάποια ολίγιστα ανθρωπάκια, που όσο ψηλά κι αν βρίσκονται (αυτή την φορά δεν είναι του ΣΥΡΙΖΑ... είναι μάλλον της "Χαλκίδας"! ) θα υποστούν όλα όσα δεν υπέστησαν οι μαυραγορίτες της Κατοχής του '40. Νομίζουν, ότι μπορούν να εξαργυρώνουν την "κοινωνική αλληλεγγύη" για να γίνονται βουλευτάδες, πρόεδροι και κομματικοί παράγοντες.. "Πραματευτάδες του ανθρώπινου πόνου και δυστυχίας" !
Όλους αυτούς, λοιπόν, τους "Ξενιστές της Κοινωνίας", είτε λέγονται "Τσίπρας", είτε "Καμμένος", είτε "Μιχαλολιάκος" ή όπως αλλιώς, ένα πράγμα θα τους πω με περισσή αλήθεια:
Όταν ο Λαός πεινάσει και ξυπνήσει πραγματικά πρώτα το κεφάλι του "Πολιτικού Μαυραγορίτη" θα πέσει και μετά θα κρεμαστούν στο Σύνταγμα οι υπόλοιποι ( πολιτικοί κλέφτες, προδότες, κοκ). 
*Ο Παναγιώτης Γεωργιάδης είναι δημοσιογράφος και  μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του Πανελληνίου Άρματος Πολιτών