Εκλογές Βίας, Τρομοκρατίας, Απιστίας και στο βάθος ο «Ανένδοτος» !

Εκλογές Βίας, Τρομοκρατίας, Απιστίας και στο βάθος ο «Ανένδοτος» !

του Παναγιώτη Γεωργιάδη

Εδώ και καιρό, σχολιάζοντας την πολιτική κατάσταση που επικρατεί στην πατρίδα μας, συζητούμε αρκετοί εξ’ ημών μεταξύ μας για ιστορική ταύτιση της σημερινής πραγματικότητας με τα τεκταινόμενα της δεκαετίας του 1960. Βλέπουμε, όλο και περισσότεροι πιο καθαρά, να επικρατεί η «Βία» στην πολιτική, με κάθε τρόπο και μέσο, με ωμούς εκβιασμούς να προωθείται η μεταστροφή του εκλογικού σώματος (σε σχέση με το εκλογικό αποτέλεσμα της 6^ης Μαΐου) προκειμένου να διασωθούν οι θιασώτες του Μνημονίου.

Παρατηρούμε μια κατατρομοκράτηση του Ελληνικού Λαού, τόσο από τους εγχώριους υποστηρικτές της πολιτικής της Λιτότητας – Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης, Τζήμερος/Μάνος, ΜΜΕ –, όσο και από τους εξωχώριους πολιτικούς «Νονούς» της πολιτικής αυτής – Ρομπάι, Μπαρόζο, Μέρκελ, Σόιμπλε, Λαγκαρντ. Φυσικά, σε όλο τούτο το σκηνικό δεν θα μπορούσε να λείπει η «απιστία», με τις μετακινήσεις πολιτικάντηδων ή επαγγελματιών πολιτικών προς τα κόμματα του Μνημονίου. Όλο αυτό, λοιπόν, το σκηνικό θυμίζει αδιαμφισβήτητα την εποχή της δεκαετίας του 1960.

Ωστόσο, υπάρχουν μερικές «λεπτομέρειες» τις οποίες ο Ελληνικός Λαός δεν γνωρίζει διότι, «κάποιοι» (πολιτικοί και ΜΜΕ) φρόντισαν για πολύ καιρό να μην τις γνωρίζει......

• Τέλη του 2010 έληξε η περίφημη «Σύμβαση Cooper», η οποία δεν επέτρεπε σε καμία Ελληνική Κυβέρνηση να εκμεταλλευτεί – υπέρ του Ελληνικού Λαού και μόνον για αυτόν – όλον τον Εθνικό ορυκτό πλούτο της χώρας (πετρέλαια, αέριο, κτλ) δίχως τη συμμετοχή αμερικανικών εταιρειών και την άδεια της Αμερικανικής Κυβέρνησης. Έτσι, η «νέα Σύμβαση» που επινοήθηκε προς αντικατάσταση της «Σύμβασης Cooper» φαίνεται πως φέρει τον τίτλο «Μνημόνιο».
• Το δυσβάσταχτο και επαχθές δημόσιο χρέος, που για δεκαετίες και επ’ ωφελεία τους δημιούργησαν οι Έλληνες πολιτικοί και επιχειρηματίες, έπρεπε πάση θυσία να «νομιμοποιηθεί» και να «ξεπλυθεί» μέσα από τη διαδικασία μετατροπής του από «χρέος προς τοκογλύφους» σε «χρέος προς Κράτη – Έθνη».
• Η διάσωση των πολιτικών που ευθύνονται διαχρονικά για την σημερινή κατάσταση της Ελλάδας και των Ελλήνων μέσα από νόμους (βλ. περί «ευθύνης υπουργών») και την απαξίωση της Δικαιοσύνης (αίσθημα «ατιμωρησίας» των υπευθύνων) είναι μια κατάσταση που έντεχνα στήθηκε, για πολλά χρόνια, από την πολιτική, επιχειρηματική, δικαστική και δημοσιογραφική Ελίτ, προκειμένου να προστατευτεί η Μαφιοκρατία που κυβερνά την χώρα από την ίδρυση του Ελληνικού Κράτους έως σήμερα.

Το Ελληνικό Δημόσιο Χρέος των 400 δις ευρώ περίπου, το οποίο αποτελεί αναντίρρητα προϊόν τοκογλυφίας, δεν εξυπηρέτησε στο ελάχιστο τις Εθνικές ανάγκες του Ελληνικού Λαού αλλά, φούσκωνε διαρκώς τις τραπεζικές καταθέσεις πολιτικών, επιχειρηματιών και των μελών της Μαφιοκρατικής γραφειοκρατίας σε Ελβετία, Λίβανο, Λιχτενστάιν, Κέϋμαν και αλλού. Οι Τράπεζες και οι «επενδυτές» που δάνειζαν το σάπιο και σαθρό αυτό οικοδόμημα και γνώστες ήταν και τη δυνατότητα να γνωρίζουν είχαν για τον τελικό προορισμό των κεφαλαίων με τα οποία χρηματοδοτούσαν το «βιώσιμο», δήθεν τότε, Ελληνικό Χρέος. Το Χρέος αυτό, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Μαφία, έπρεπε να «ξεπλυθεί» - κατά τα πρότυπα ξεπλύματος μαύρου χρήματος - και από «χρέος προς τις τράπεζες – τοκογλύφους» να περιέλθει στις πλάτες των Ευρωπαίων φορολογουμένων προκειμένου να μπορεί να μην καταγγελθεί, αλλά και να είναι «εισπράξιμο».

Η περίπτωση της δράσης της γερμανικής Siemens στην Ελλάδα είναι μόνον η θρυαλλίδα των όσων συνέβαιναν στην χώρα. Η γερμανική αυτή εταιρεία, που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 (πάντοτε με κατηγορίες για δωροδοκίες,μίζες και σκάνδαλα), έχει φορτώσει διαχρονικά το Ελληνικό Χρέος με δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ μίζες, προμήθειες, άχρηστο υλικό και σκάνδαλα. Αν η Siemens καταδικαζόταν για οποιοδήποτε ποινικό αδίκημα στην Ελλάδα δεν θα μπορούσε να συμμετέχει πλέον σε δημόσια έργα οπουδήποτε στην Ε.Ε. . Αντ’ αυτού, η Siemens επικροτήθηκε από την Ελληνική Πολιτεία για τα μέσα και τους χειρισμούς της (πλουτισμός πολιτικών, επιχειρηματιών και δημοσίων υπαλλήλων) με ένα μικρότατο, ελάχιστο πρόστιμο «επιβράβευσης». Εξάλλου, με τις λίστες χρηματισμού Ελλήνων πολιτικών που διαθέτει, λόγω της Siemens, η Γερμανίδα Κεγκελάριος Μέρκελ εκβιάζει διαρκώς όλο το υπόδουλο φιλο-μνημονιακό πολιτικό κατεστημένο της χώρας. Η γερμανική αυτή εταιρεία είναι προφανώς μια μόνον περίπτωση από τις εκατοντάδες ξένες εταιρείες που συναλλάσσονται με το Ελληνικό δημόσιο τόσα χρόνια και στη μεγάλη τους πλειονότητα με τα ίδια μέσα, τρόπο και μέθοδο (χρηματισμός των πάντων).

Τα διλήμματα αυτή την στιγμή του τύπου «Ευρώ ή Δραχμή» και «εντός ή εκτός ΕΕ» αποτελούν φτηνούς εκβιασμούς του Ελληνικού Λαού που υπηρετούν την διασφάλιση της ατιμωρησίας όλων των υπευθύνων, την μετατροπή της «Σύμβασης Cooper» σε «Μνημόνιο» για την Ελλάδα και της απρόσκοπτης μετατροπής ενός «μαύρου και τοκογλυφικού» Χρέους σε «ξεπλυμένη δανειακή σύμβαση» μεταξύ Κρατών και Εθνών.

Η ψευδαίσθηση ότι ψηφίζοντας ΠΑΣΟΚ και ΝΔ διασφαλίζουμε τους μισθούς και τις συντάξεις, θα καταπέσει σύντομα από την αδυναμία είσπραξης των Εσόδων του Κράτους αφού, η πολιτική του Μνημονίου οδηγεί νομοτελειακά στην αποστράγγιση του Εθνικού Εισοδήματος. Το επιχείρημα πως με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επιλέγουμε την «Ευρωπαϊκή Πορεία» της χώρας καταρρίπτεται από την μεταστροφή που συντελείται πλέον στην ΕΕ, μετά και την εκλογή του Ολάντ στην Γαλλική Προεδρία, αλλά και από την "άρνηση" της Μέρκελ να προχωρήσει την Ευρώπη μερικά βήματα παραπέρα. Οι εκλογές «Βίας, Τρομοκρατίας και Απιστίας» των υπόδουλων φιλο – μνημονιακών κομμάτων και της Μαφιοκρατικής Ελίτ (ΜΜΕ, κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες) δεν θα περάσουν.. Ο ΑΝΕΝΔΟΤΟΣ είναι προ των Πυλών!

*Ο Παναγιώτης Γεωργιάδης είναι δημοσιογράφος, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Ν. Δράμας και μέλος του Περ. Συμβουλίου ΑΜΑΘ του «Πανελλήνιου Άρματος Πολιτών» και συνεργαζόμενο μέλος των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων».