Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΟΡΕΙ, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΕΛΟΥΜΕ;

του Χρήστου Τελλίδη*

Η Ελλάδα και οι Έλληνες βρισκόμαστε για αρκετό καιρό στο «μάτι του Κυκλώνα», βρισκόμαστε στο επίκεντρο των παγκόσμιων οικονομικών εξελίξεων με όλα τα βλέμματα στραμμένα σε εμάς. Η Ελλάδα, τα τελευταία δυόμιση χρόνια, έχει δεχθεί και αποδεχθεί την εξωτερική χρηματική βοήθεια των Ευρωπαίων εταίρων μας, το «Μνημόνιο», προκειμένου να παραμείνουμε ζωντανοί μέσα στην Ευρωζώνη. Τα αδιέξοδα τριανταπέντε ετών, που μόνοι μας δημιουργήσαμε, στη δημόσια διοίκηση, το κράτος, τον ιδιωτικό τομέα, την πολιτική και τελικά στην ίδια μας την κοινωνία, μας εξωθήσανε σε μια δύσκολη και επίπονη διαδικασία. Το Δημόσιο Χρέος της χώρας είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου μπρος στην έκταση των πραγματικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε. Έλλειψη ηθικής και αξιών στην κοινωνία, την πολιτική ζωή του τόπου και δυστυχώς στην ίδια την ελληνική οικογένεια. Υπανάπτυξη και υπερκαταναλωτισμός που επιτείνουν τα προβλήματά μας και τροφοδοτούν τη φαυλότητα της σπείρας των δεινών μας. Αμάθεια και παραπληροφόρηση που μας αποξενώνουν μεταξύ μας σαν συνανθρώπους και μας κάνουν δύσπιστους στις ανθρώπινες σχέσεις ανατροφοδοτώντας την κακή ψυχολογία που επικρατεί σήμερα στην κοινωνία μας. Πολιτιστικό και πολιτισμικό έλλειμμα που αφήνει ανεκμετάλλευτο τον, πραγματικά ατελεύτητο, εθνικό μας πλούτο. Όλη αυτή η κατάσταση που περιγράφω αποτελεί μια διαπίστωση που κάνουμε όλοι μας, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ο καθένας από τη μεριά του, από το καφενείο της γειτονιάς μέχρι το Ελληνικό Κοινοβούλιο.

.....................................................................................

Η Ελλάδα μπροστά στον κίνδυνο της οικονομικής κατάρρευσης έλαβε μια δεύτερη ευκαιρία από την Ευρώπη και τους εταίρους μας με την ηθική υποχρέωση να τηρήσει, τουλάχιστον τούτη τη φορά, τις υποσχέσεις της. Η χώρα μας μπήκε στη διαδικασία αλλαγών και προσπαθειών που, υπό κανονικές συνθήκες, έπρεπε να είχαμε κάνει νωρίτερα από μόνοι μας. Η Ελληνική κοινωνία σε όλους τους υπόλοιπους τομείς της πραγματικής ζωής του ανθρώπου έχει και τυπικά πτωχεύσει. Αυτή την ώρα προσπαθούμε να μη πτωχεύσουμε και οικονομικά ως προς το τυπικό μέρος διότι, ουσιαστικά και εδώ έχουμε εσωτερικά προβλήματα. Έχουμε «πτωχεύσει» ως απόρροια όλων μας των εσωτερικών προβλημάτων και δυσλειτουργιών.

Η Ελλάδα, πάλι, έχει τη δύναμη, τον τρόπο και τα μέσα να αποφύγει την πτώχευση και με σκληρή δουλειά να περάσει σε μια νέα εποχή. Αυτό, όμως, απαιτεί τη συμμετοχή όλων των Ελλήνων και τη συλλογική προσπάθεια. Οι Έλληνες, όποτε τούτο έχει κριθεί απαραίτητο και απαιτηθεί από τη συγκυρία, έχουν αποδείξει ότι υπερβαίνουν εαυτόν και συλλογικά, ως Έθνος, ξεπερνούν τα προβλήματα και τις δυσκολίες. Κι ενώ ο Έλληνας έχει σχετικά μειωμένη αντίληψη της «συλλογικότητας» και του «κοινωνικού καλού», έχει μια βαθιά «αντι – κρατική» συνείδηση ταυτόχρονα τον διακατέχει υψηλό Εθνικό φρόνημα και υψηλός δείκτης της «ατομικής» συνείδησης. Ωστόσο, όποτε χρειάστηκε απέδειξε ότι μπορεί να δουλέψει συλλογικά, με φιλότιμο και υπεράνθρωπες προσπάθειες προκειμένου να βγει από τις δύσκολες Εθνικά καταστάσεις.

Στη σημερινή οικονομική μας συγκυρία, αν κάνουμε μια ουσιαστική και πραγματική περιγραφή των προβλημάτων μας, σε όλους τους τομείς, – κοινωνία, οικονομία, πολιτική, παιδεία και πολιτισμός κ.λ.π. – , τελικά αποδεικνύεται πως το αληθινό δίλλημα που προκύπτει δεν είναι «αν μπορούμε», αλλά «αν θέλουμε». Μέσα από την Ιστορία χιλιάδων ετών της Ελλάδας και των Ελλήνων το ερώτημα που προκύπτει είναι «Η Ελλάδα μπορεί, οι Έλληνες θέλουμε;». Και σε αυτό το ερώτημα η απάντηση δεν πρέπει και δε μπορεί να είναι μόνον υποκειμενική. Πρέπει να μας διαποτίζει η αντικειμενικότητα της υποχρέωσής μας απέναντι στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον μας.

*Ο Χρήστος Τελλίδης είναι Διευθυντής του 2^ου ΕΠΑΛ και στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας